Sumar stelpur tapa allri skynsemi sinni og missa sig þegar þær sjá lítil börn. Ég er ekki ein af þeim. Aftur á móti tapa ég allri skynsemi minni og missi mig þegar ég sé kettlinga. Þá bresta eggjahljóðin víðfrægu í gang og ég fæ heilt fiðrildager í magann sem gætu komið af stað faraldri. Í raun er eitt kattarstykki alveg nóg til þess að koma þessu kerfi í gang.
Í dag hitti ég tólf svona stykki, tvo stálpaða og tíu hnoðra. Já hnoðra, úff nú byrjar það...nóg bara að hugsa um þá. Herdís Eik varð amma nú nýlega þegar dætur hennar Salka og "Fatli" eignuðust fimm kettlingahnoðra hvor með viku millibili. Sumt er bara allt, alltof fallegt. Svo litlir, skrækir og loðnir, tíu stykki í einum kassa.
Ehh...jáh, alveg búin að tapa mér. Mögulega, líklega og sennilega ætlum við Jónína að verða meira en sambýliskonur og stofna litla fjölskildu saman og fá einn hnoðra til okkar. Ó mig auma, það er ekki hægt að gera upp á milli þeirra. En eftir mikinn fiðrildafaraldur og spekúleringar var einn sem heillaði mig gersamlega upp úr mínum fótabúnaði og sokkum. Ég bað Herdísi að frátaka einn lítinn högna fyrir mig.
Í fyrramálið fer ég aftur inn á Akureyri eftir skamma dvöl í "Plássinu". Annars er ekki langt í hápunkt sumarsins þar sem Kátir dagar eru á næsta leiti og þá lætur lætur maður sig að sjálfsögðu ekki vanta.
Bless í bili...vonandi ekki of löngu.
Kv. Hildur Ása
þriðjudagur, júlí 10, 2007
sunnudagur, júlí 08, 2007
Sjaldséður hvítur hrafn
"Seint koma sumir en koma þó" hefur oft heyrst, og oft verið sagt um hana Hildi Ásu Henrýsdóttur. Hér er hún mætt í enn eitt skiptið til þess reyna að drita niður nokkrum setningum á bloggið sitt.
Langt er síðan ég saltaði bloggið ofan í tunnu og er því komin tími til þess að veiða það upp úr og setjast að snæðingi enda orðið að fyrirtaks bútungi, rautt og rammsalt.
Því er ekki að neita að ýmislegt hefur drifið á mína daga síðan sautjánhundruðogsúrkál (eða síðan seinast). Má þar nefna að komið er sumar sem er að verða hálfnað áður en það byjaði. Það þýðir að þjóðhátíðardagur vor íslendinga er liðinn og MA stúdentar hafa sett upp hvíta kolla og hvatt sinn skóla (ég er í menginu "MA stúdentar" og útskrifaðist með ágætis meðaleinkunn). Nú tvístrast hópurinn í hinar ýmsu áttir. Enn einn endirinn, enn eitt upphafið.
Núna í sumar fluttist ég ekki búferlum í átt að uppeldisstöð minni við Þistilfjörð, heldur skrölti ég aðeins neðar í götuna og deili nú vistarverum með henni Jónínu. Í vetur ákváðum við að gerast sambýliskonur og vinnufélagar (...og seinna keyptum við okkur eins buxur). Við sóttum báðar um á Hótel Eddu og var eigi hafnað og verjum þar öllu okkar vinnuþreki um þessar mundir. Ég ber starfsheitið þvottahúskelling.
Mín áform um að fara í borg óttans næsta vetur urðu ekki að miklu á seinustu stundu. Þess í stað sótti ég um í Myndlistaskóla Akureyrar og fékk þar inn. Þar ætla ég að leggja stund á hnitmiðað 39 eininga heildstætt nám í sjónlistum. Borgin hefur bara ekki heillað mig og það kostar 10.000 kr að draga inn andann þar. Þar sem ég er ekki ein af þeim sem notar fimmara til að skafa undan óæðri endanum eftir stórskák við sjálfan páfann, hvað þá í stórkvóta fjölskildu...þá tel ég nokkuð líklegt að ég myndi kafna úr súrefnisskorti í óttaborginni. Ég sé ekki eftir því að hafa tekið þessa ákvörðun og sé bara fram á býsna skemmtilegan vetur.
Þarna stiklaði ég á stóru og alltaf má bæta við. Til þess að byrja með býst ég ekki við að koma fljótlega með aðra færslu vegna þess að þráðlausa netið hjá okkur Jónínu er sérviturt og vill bara epli en ekki acer. En sjáum hvað til setur.
Núna er ég heima í kyrrðinni á Þórshöfn sem er afskaplega fínt. Ég átti tveggja daga frí og skellti mér austur. Búin að hafa það rólegt og varla gert skapaðan hlut síðan ég kom í gær...hjálpaði mömmu reyndar að færa stofuborðið í dag og skar niður salat. Duglega ég. Á sama tíma gerðu voru foreldrar mínir mjög afkastamiklir. Pabbi var úti að klæða húsið og mamma bakkaði á Polokvikindið mitt og blindaði það öðru megin. Var það gert mjög snyrtilega og ekki sá á öðru.
Auðvitað er frá fleiru að segja en ekki verður allt sagt þar sem tími er kominn til að leggja tölvuna frá sér og skríða undir sæng.
Hilsen fra Thorshofn
Lag líðandi stundar....bara "Bjór, meiri bjór" með Ljótu hálfvitunum...mega
Langt er síðan ég saltaði bloggið ofan í tunnu og er því komin tími til þess að veiða það upp úr og setjast að snæðingi enda orðið að fyrirtaks bútungi, rautt og rammsalt.
Því er ekki að neita að ýmislegt hefur drifið á mína daga síðan sautjánhundruðogsúrkál (eða síðan seinast). Má þar nefna að komið er sumar sem er að verða hálfnað áður en það byjaði. Það þýðir að þjóðhátíðardagur vor íslendinga er liðinn og MA stúdentar hafa sett upp hvíta kolla og hvatt sinn skóla (ég er í menginu "MA stúdentar" og útskrifaðist með ágætis meðaleinkunn). Nú tvístrast hópurinn í hinar ýmsu áttir. Enn einn endirinn, enn eitt upphafið.
Núna í sumar fluttist ég ekki búferlum í átt að uppeldisstöð minni við Þistilfjörð, heldur skrölti ég aðeins neðar í götuna og deili nú vistarverum með henni Jónínu. Í vetur ákváðum við að gerast sambýliskonur og vinnufélagar (...og seinna keyptum við okkur eins buxur). Við sóttum báðar um á Hótel Eddu og var eigi hafnað og verjum þar öllu okkar vinnuþreki um þessar mundir. Ég ber starfsheitið þvottahúskelling.
Mín áform um að fara í borg óttans næsta vetur urðu ekki að miklu á seinustu stundu. Þess í stað sótti ég um í Myndlistaskóla Akureyrar og fékk þar inn. Þar ætla ég að leggja stund á hnitmiðað 39 eininga heildstætt nám í sjónlistum. Borgin hefur bara ekki heillað mig og það kostar 10.000 kr að draga inn andann þar. Þar sem ég er ekki ein af þeim sem notar fimmara til að skafa undan óæðri endanum eftir stórskák við sjálfan páfann, hvað þá í stórkvóta fjölskildu...þá tel ég nokkuð líklegt að ég myndi kafna úr súrefnisskorti í óttaborginni. Ég sé ekki eftir því að hafa tekið þessa ákvörðun og sé bara fram á býsna skemmtilegan vetur.
Þarna stiklaði ég á stóru og alltaf má bæta við. Til þess að byrja með býst ég ekki við að koma fljótlega með aðra færslu vegna þess að þráðlausa netið hjá okkur Jónínu er sérviturt og vill bara epli en ekki acer. En sjáum hvað til setur.
Núna er ég heima í kyrrðinni á Þórshöfn sem er afskaplega fínt. Ég átti tveggja daga frí og skellti mér austur. Búin að hafa það rólegt og varla gert skapaðan hlut síðan ég kom í gær...hjálpaði mömmu reyndar að færa stofuborðið í dag og skar niður salat. Duglega ég. Á sama tíma gerðu voru foreldrar mínir mjög afkastamiklir. Pabbi var úti að klæða húsið og mamma bakkaði á Polokvikindið mitt og blindaði það öðru megin. Var það gert mjög snyrtilega og ekki sá á öðru.
Auðvitað er frá fleiru að segja en ekki verður allt sagt þar sem tími er kominn til að leggja tölvuna frá sér og skríða undir sæng.
Hilsen fra Thorshofn
Lag líðandi stundar....bara "Bjór, meiri bjór" með Ljótu hálfvitunum...mega
Gerast áskrifandi að:
Færslur (Atom)